Οι ποδηλατικές συλλογικότητες που υπογράφουμε την ανακοίνωση υποστηρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια την δημιουργία ενός δικτύου ποδηλατοδρόμων στην Αθήνα ώστε να μπορούν οι κάτοικοι της πόλης να κινούνται με ασφάλεια, με όλες τις θετικές επιπτώσεις που θα έχει αυτό στο περιβάλλον και στην υγεία. Τα πρόσφατα έργα και ενέργειες προώθησης της βιώσιμης κινητικότητας στην πόλη και ειδικά του ποδηλάτου έρχονται να εξυπηρετήσουν μια μεγάλη ανάγκη και με αυτή την έννοια θεωρούμε την πρωτοβουλία σημαντική. Ωστόσο, μετά τις πρώτες εβδομάδες δοκιμαστικής λειτουργίας του έργου, νιώθουμε την ευθύνη να καταθέσουμε τις απόψεις, τα σχόλια και τις προτάσεις μας ως προς επιμέρους αλλά και γενικότερα ζητήματα που σχετίζονται με τον Μεγάλο Περίπατο της Αθήνας.
Α. Ανάγκη δημιουργίας δικτύου ποδηλατόδρομων
Κάποιες εκατοντάδες μέτρα ποδηλατόδρομου στην Πανεπιστημιου και τη Β. Όλγας δεν είναι επαρκή. Αντιστοιχούν περισσότερο σε μια αντίληψη που αντιμετωπίζει το ποδήλατο ως μέσο αναψυχής – για βόλτα- και όχι ως μέσο μεταφοράς. Για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ποδηλάτες, είναι αναγκαίο το δίκτυο να επεκταθεί και να μην καταλήγει σε «αδιέξοδα». Η κυκλοφορία ποδηλάτων αυτή τη στιγμή είναι χαμηλή στους νέους ποδηλατόδρομους, επειδή η πρόσβαση σε αυτούς είναι δύσκολη. Η ένωση των δύο ποδηλατόδρομων, μέσω μιας επιπλέον ποδηλατολωρίδας στην Αμαλίας (και όχι στις γραμμές του τραμ) είναι σημαντικό να υλοποιηθεί. Ακόμα περισσότερο το δίκτυο χρειάζεται να επεκταθεί προς τις γειτονιές. Χρειάζεται να υλοποιηθεί ο (πολλάκις εξαγγελθείς) Βόρειος άξονας καθώς και ο ποδηλατόδρομος Ευαγγελισμός-Κατεχάκη ή και άλλες διαδρομές προς την ίδια κατεύθυνση, όπως για παράδειγμα εκείνες που προβλέπει το Ρυθμιστικό της Αθήνας. Υπενθυμίζεται πως στο Άρθρο 30, παρ.6 προβλέπεται η δημιουργία Ποδηλατικών διαδρομών σε μεγάλους άξονες της πόλης.
Β. Ασφάλεια
Η μορφή που έχει αυτή τη στιγμή ο ποδηλατόδρομος της Πανεπιστημίου χαρακτηρίζεται από επικίνδυνα σημεία. Σε τουλάχιστον δύο διασταυρώσεις διακόπτεται η χάραξή του, με κίνδυνο σύγκρουσης με τα αυτοκίνητα που στρίβουν δεξιά. Ειδικά στην παρούσα φάση, δεν υπάρχει καμία κατοχύρωση για τον ποδηλάτη, αφού ο ποδηλατόδρομος δεν είναι θεσμοθετημένος και χαρακτηρίζεται ως «ποδηλατική διαδρομή» (όρος που απαντάται με γενικό τρόπο στο Ρυθμιστικό Σχέδιο, χωρίς όμως την απαραίτητη εξειδίκευση και δεσμεύσεις που απαιτούνται για μία ποδηλατική υποδομή). Η μείωση της ακτίνας στροφής των αυτοκινήτων και κυρίως η τοποθέτηση φαναριού ποδηλάτων είναι απαραίτητη. Η ουσιαστική συμβολή της Περιφέρειας είναι επιτακτική για αυτόν τον σκοπό. Εξίσου σημαντική είναι η μείωση των ορίων ταχύτητας, όχι μόνο στην περιοχή των παρεμβάσεων αλλά και σε όλη την πόλη.
Γ. Συμμετοχή στον σχεδιασμό
Μέχρι στιγμής, η δυνατότητα πρόσβασης των χρηστών στον σχεδιασμό είναι περιορισμένη έως ανύπαρκτη. Οι ποδηλάτες έχουμε επιδιώξει (με δική μας πρωτοβουλία) συναντήσεις με αρμόδιους. Ωστόσο δεν είναι επαρκείς. Ως άμεσα εμπλεκόμενοι, θεωρούμε σημαντική τη συμμετοχή εκπροσώπων των ποδηλατικών συλλόγων και συλλογικοτήτων στις επιτροπές που παρακολουθούν το έργο. Η εμπειρία που μπορεί να κατατεθεί είναι χρήσιμη, όχι μόνο εκ των υστέρων, αλλά από πριν, κατά τη διάρκεια εκπόνησης της τελικής μελέτης, ώστε να αποφευχθούν αστοχίες και αναίτιες δαπάνες. Το ίδιο ισχύει και για τη συνεργασία των υπηρεσιών ειδικά εκείνων που μπορούν να συνεισφέρουν θετικά στο έργο (Για παράδειγμα οι δέστρες τύπου «σπιράλ» που τοποθετήθηκαν στο προσωρινό έργο, χαρακτηρίζονται ως παράδειγμα «προς αποφυγή» στο υπό έκδοση τεύχος τεχνικών οδηγιών που συνέταξε η Γ.Γ. Γενική Γραμματεία Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος). Ένας σχεδιασμός που αποβλέπει στην ενίσχυση της βιώσιμης κινητικότητας στην Αθήνα δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα συστηματικής διαβούλευσης πολλών συλλογικοτήτων, κατοίκων, επαγγελματιών, κινημάτων πόλης, ειδικών ομάδων που έχουν ανάγκη προστασίας και διευκόλυνσης καθώς και όλων των εμπλεκόμενων επιστημονικών φορέων και των προβλεπόμενων διαδικασιών.
Η δημόσια συζήτηση που αναπτύσσεται σχετικά με τον μεγάλο περίπατο είναι θεμιτή, συχνά γόνιμη και εκτείνεται σε ένα μεγάλο εύρος ζητημάτων αρχιτεκτονικού, πολεοδομικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Παρατηρούμε, ωστόσο, πως μεγάλο μέρος της συζήτησης εστιάζεται στην προσωρινή μορφή (ζαρντινιέρες, χρώματα κτλ). Εμείς θεωρούμε ότι το στοίχημα θα κριθεί στη μόνιμη μορφή του έργου. Ευελπιστούμε ότι αυτή θα διαμορφωθεί με διαφάνεια και ουσιαστική συνεισφορά των μελλοντικών χρηστών των υποδομών. Η επιτυχία των παρεμβάσεων δεν είναι δεδομένη. Είναι όμως επιβεβλημένη.
Ποδηλαττική Κοινότητα
Φίλοι του Ποδηλάτου
Ποδηλάτ-ισσ-ες